“We will, we will rock you” blèrt Mare hardop mee, op de maat stampend met haar voeten, direct gevolgd door een harde schreeuw: “drieëndertig”. Nog een keer. Xander doet ook mee. In koor. “We will, we will rock you” – stamp stamp – “achttien”. Rekenhuiswerk. Met harde muziek. Hebben ze zelf bedacht. Stelletje idiote kinderen. Fast forward naar een autoritje. De achterbank in controle van de playlist. Boem! Oldskool van Julian Jordan. Keiharde dance trance. De platte handen slaan op de maat tegen het dak van de auto. Stellletje gekke kinderen.
Spotify-battles!
Xander houdt van een stevige Spotify-battle. Liedjes-klieren bij papa of mama. Ben je aan de wandel of aan het sporten met je koptelefoon op: Beng! Pietje Paddenstoel knalt je oren in. Boze whatsapp sturen dat ze van je Spotify af moeten blijven en weer terug schakelen naar je eigen playlist. Minuutje later. Beng! De Snollebollekes. Van links naar rechts. Boos naar huis bellen dat ze moeten ophouden. Het feit dat je belt verdubbelt de pret. Je hoort het nog niet willen toegeven aan de proestende lach door de telefoon heen. Heel even gunt Xander je een eigen nummer. Zodra je begint te denken dat deze keer je boos zijn vruchten afwerpt: Kaboem, Beng! Er staat een paard in de gang van André van Duin, of I am your Gummy Bear van de Gummibär, of het Brabantse Coronalied. Xander zijn muzikale repertoire is helaas eindeloos.
Het regent taco’s
De kinderen zijn ook altijd bereid de muzikale liefde met ons te delen. Zo tref ik vaak spontane verrassingen aan in mijn Spotify-lijst. Nummers die ik per definitie nooit ooit in mijn eigen lijst zou zetten. “Is een nieuw liedje mama, super goed, moet je luisteren”. Als ik het lef heb na een acceptabele halve minuut het nummer weg te drukken heb ik “niet echt mijn best gedaan”. Om drie minuten te luisteren naar iemand die “it’s raining taco’s” zingt helpt in ieder geval niet mijn touwtje spring exercitie minder puf-steun-kreun te maken. Maar zo stonden we laatst met zijn allen het dansje van “más más más” van Rolf Sanchez te oefenen, of de armen in de lucht bij “Savage Love” van Jaso Derula.
De maand december was groot feest met de Top 2000. Xander wist precies op welk tijdstip welk nummer uit zijn eigen Top 20 langs zou komen. “Kunnen we wat langzamer rijden, of een extra rondje?” of “Ik kan nu niet weg, want…” Het feit dat zijn nummers soms ook lang na bedtijd langskwamen was beste argument om toch echt laat op te moeten blijven. Dry-january was bij ons thuis dry-music-anuary. Wel gepaard met een mooi nieuwjaarskado: we hebben een extra Spotify-account! Oh yeah, oh yeah. Shaking my booty. Het zal geen eind betekenen aan de Spotify-battles, maar – haha – wel de mogelijkheid van een (muzikale) omleiding.
Gisteren trof ik een nieuwe play-list aan in mijn Spotify-account onder de naam “Mare is lief” met alleen het nummer van Ava Max “Sweet but Psycho”. Ik zeg niets meer – I rest my case.