Het genot van een oppas. Het is dat ijskoude biertje met je voeten in het zand na een dag hard werken. Het is die 5-minuten euforie als de kinderen uit school komen voor een vakantie. Het is dat trotse zelfvoldane gevoel na een goede sport-sessie. Het is die super gezonde groene maaltijd waarbij iedereen zijn bord leeg eet. Het genot van een oppas is onze eureka van het afgelopen decennium.
Chaos, chaos, chaos
Met de ervaring van een geweldige crèche geloofden wij, met twee hard (maar zeker niet klagende) werkende ouders, heilig in de luxe van de naschoolse opvang. Tot ik een paar dagen in de week met een vrolijke crèche-baby voorop en onze groep-één-zoon lijkbleek en uitgeput achterop, te hard naar huis moest fietsen zodat hij niet genoeg tijd had om in slaap te vallen. Vervolgens binnen een kwartier een voedzame maaltijd op tafel toveren met aan elk been een om aandacht en eten schreeuwend kind. Daarna max 45 minuten om iets Hollands-gezelligs als gezin te doen, én het gehele bedritueel in alle rust en reinheid te doorlopen. Wat een gekkenhuis. Hoezeer we ook van een gezonde goede chaos houden, deze was dat niet…
Serenity Now
De knoop was snel doorgehakt. Wij gingen aan de oppas. Nu zes jaar later. Van “ooo, crisis, een vreemde staat voor onze kinderen op het schoolplein” inclusief alle moederlijke schuldgevoelens, zitten wij nu in de “serenity now, de oppas haalt de kinderen, laten we nog een koffie doen”- fase. Zes jaar: zes vaste oppassen later. Een creatief uitdagende mix van de allerleukste oppassen, alhoewel onze zoon nog steeds wacht op die ene alleen maar willen voetballen oppas. Bij elke wisseling vraagt hij of er dan heel misschien, deze keer wellicht, wie weet nu, zo’n wonder-voetballende-oppas komt. Tot grote ontsteltenis van onze dochter die opnieuw pleit voor de slijm-makende-wonder-meiden.
Nederland – UK – Denemarken – Italië
“Mag ik een ooooww-ransjj joeeees, plieeee-sss?” had onze dochter van de über-Britse-oppas geleerd. Bij onze zoon viel ze ook in de smaak want Manchester had zelfs twee voetbalteams. Onze Italiaanse top-danseres bouwde elke middag de woonkamer om tot een ballet-studio. Op het moment dat we een foto kregen van onze dochter met de benen verticaal naast haar lichaam krabden we ons toch even achter de ouderlijke oren, maar met pijn in ons hart moesten we afscheid nemen van de muziek-dansende-rollende-middagen toen ze een internationaal dans-aanbod kreeg. Onze Nederlandse singer-songwriter bedacht de gekste avonturenmet tenten, muziek, popcorn, altijd en overal verf en vooral veel liefde en plezier. De Deense oppas hield van musea, chillen en über Hollandse dingen doen. Bij haar afscheid kreeg ze van ons een bakshort met het recept van pepernoten die ze na zeker 25 x nog steeds niet onder de knie had gekregen…. tot grote hilariteit en snoep-sentiment van de kinderen.
Always Fun
In huis hebben we eigenlijk maar twee regels: pak je schooltas uit en … have fun met de oppas. Hoe fijn is het als iedereen vrolijk is, niemand gehaast en de kinderen al lekker thuis als de werkdag is afgerond. Ook met thuiswerken een uitkomst: de oppas die een paar uurtjes chaos maakt met de kinderen. Dat alles komt toch wel heel dicht in de buurt van dat ijskoude biertje op het strand. Plus met al die engels-sprekende meiden hopen wij toch dat de kinderen straks voor ons dat ijskoude biertje kunnen bestelllen, als papa en mama met de voeten in het zand zitten op dat hagelwitte strand aan die azuurblauwe zee….. Dat lieve mensen, is de optelsom van het genot van een oppas!